[:nl]
De levenscyclus van een vogelspin is zonder enige voorkennis, zacht uitgedrukt, een surreëel tot haast buitenaards gegeven. Maak kennis met larven, nimfen en spiderlingen en sta samen met mij versteld van de schoonheid, maar ook de wreedheid van moeder Natuur.
Wanneer zijn vogelspinnen volwassen?
Vogelspinnen kunnen als volwassen worden beschouwd vanaf het moment dat ze geslachtsrijp zijn. Mannetjes laten zich hierin erg gemakkelijk onderscheiden door de aanwezigheid van bulbussen aan de pedipalpen, met al dan niet tibiaalhaken aan de onderzijde van de tibiae van het voorste pootpaar. Over dit laatste beschikt echter niet elke vogelspin, hetwelk als referentie kan dienen om 2 gelijkaardige soorten van elkaar te onderscheiden (voorbeeld). Bij vrouwtjes is het echter veel moeilijker om te bepalen wanneer ze geslachtsrijp zijn. Anatomisch gezien is een vrouwtje volwassen van zodra haar spermathecae verhard is. Met kleuren van rood, tot zwart en bruin, blijft het vaststellen ervan een werkje voor de ervaren hobbyist. Uitzonderingen beschikken zelfs niet over spermathecae (voorbeeld), waardoor ik er liever vanuit ga dat een vrouwtje wellicht geslachtsrijp is van zodra ze 75% van haar “maximale grootte” bereikt heeft, met een carapax zo groot als die van het mannetje. Veel valt ook af te leiden aan de mate waarin het vrouwtje een mannetje al dan niet vriendelijk verwelkomt.
Hoe verloopt een paring?
Mannen introduceren zichzelf door trommelbewegingen te maken, hetwelk hen evenwel op de hoogte stelt of het vrouwtje al dan niet bereid is om te paren. Deze baltsceremonie kan uren duren, tot op het moment dat het kleine mannetje zijn grote vrouwtje dubbel plooit en met zijn bulbussen haar spermathecae van zijn sperma voorziet, terwijl hij al dan niet haar gifkaken neutraliseert met zijn tibiaalhaken. Vogelspinnen die niet over spermathecae beschikken, slaan de ontvangen sperma op in de oviducts en uterus externus. Paringen bij vogelspinnen verlopen niet altijd zonder slag of stoot. Waar de ene misschien tijdelijk bij het vrouwtje mag intrekken, zal de andere er al dan niet geradbraakt en met de daver op het lijf vanaf komen, hetwelk alsnog beter is dan de heren die na de paring als maaltijd voor de vrouw dienen. Wie welke toekomst beschoren is, kan niemand voorspellen, zij het dat het aannemelijker is dat een Pterinochilus murinus na een paring zijn vrouw enkele dagen vergezelt, tegenover een Chromatopelma cyaneopubescens die zijn vrouwtje wellicht niet overleeft.
De paring was succesvol, wat gebeurt er dan?
Na een succesvolle paring zullen de wegen van man en vrouw, indien de man zijn ontmoeting heeft overleefd, voorgoed uit elkaar gaan. Voortaan rust de verantwoordelijkheid voor het nageslacht bij de vrouw. Nadat eitjes gerijpt zijn in het achterlijf, zal de vrouw zich afsluiten van de buitenwereld. We staan haast aan het begin van een nieuwe levenscyclus, ingedeeld in meerdere stadia.
• Het embryonale stadium
Van zodra de vrouw de tijd rijp acht, zal ze een dik web beginnen spinnen, stevig vastgemaakt waar mogelijk, om er vervolgens de onbevruchte eieren uit het achterlijf in neer te laten. Deze eieren bevrucht ze door het sperma van de man, hetwelk ze tot die tijd sinds de paring in haar lichaam heeft opgeslagen, over de eieren te laten stromen. Met dit achter de rug zal het vrouwtje ter bescherming een nieuwe laag spinrag over de eieren webben en het geheel met haar pedipalpen en gifkaken oprollen tot 1 grote bol, de cocon, al dan niet uitgerust met brandharen en/of gecamoufleerd met wat ze in haar omgeving kan vinden. Met vele levens in de maak, ontfermt ook deze moeder zich over haar jongen. De cocon is haar dierbaarste bezit, haar kroonjuweel, dewelke ze slechts verlaat in heel uitzonderlijke omstandigheden. Voedsel zal pertinent geweigerd worden, op enkele uitzonderingen na, en met de gifkaken en de pedipalpen over haar cocon is ze onmiddellijk in staat bij verstoring dieper in haar schuilplaats te vluchten (voorbeeld). Andere vogelspinnen beschermen de cocon met hun lichaam en zullen zich bij verstoring eerder dreigend of aanvallend tussen de cocon en de belager begeven.
• Het larvenstadium
Ondertussen ontpoppen de embryo’s zich in de cocon tot larven. Het is een prachtig fenomeen, wetende dat er uit de bevruchte eieren 8 poten, 2 pedipalpen en een carapax tevoorschijn komen, met ogen als zwarte puntjes en het ei als achterlijf. De vogelspinnetjes zijn minuscuul, uniform doorschijnend en kaal. Zolang leven ze op de dooierreserves in het achterlijf, onbevruchte eieren en/of andere larven.
• Het nimfenstadium
Het larvenstadium laat de vogelspin achter zich als ze aan haar eerste vervelling begint. Nimfen zijn gemakkelijk van larven te onderscheiden daar de vogelspinnetjes vanaf dan uitgerust zijn met haren op het lichaam. Nog enkele weken en ze zijn klaar om de cocon te verlaten.
Wanneer trekken vogelspinnen de wijde wereld in?
• Het spiderlingstadium
Enkele weken tot zelfs 3 maanden na aanvang van het nimfenstadium, zullen de kleine vogelspinnetjes een tweede keer vervellen, ditmaal tot spiderling. Voortaan zien we echte spinnetjes, al dan niet voorzien van mooie patronen en kleuren, dewelke bij vervellingen vervagen, toenemen of veranderen om stelselmatig te groeien tot de vogelspin zoals we ze kennen. Van zodra de moeder de cocon heeft geopend, zijn zowel nimfen als spiderlingen in de cocon grotendeels op zichzelf aangewezen. Blootgesteld aan de gevaren van de buitenwereld hebben ze nood aan een goede schuilplaats en voedsel om te overleven. In sommige gevallen ontfermt de moeder zich nog enige tijd over het welzijn van haar kleintjes door prooidieren te vangen en aan te bieden als maaltijd, zoals Monocentropus balfouri, Theraphosa blondi en sommige Afrikaanse vogelspinnen, al zijn dit eerder de uitzonderingen dan de regel. Van zodra ze het moederlijke web verlaten, is dit voorgoed en ieder voor zich.
Hoeveel van de spiderlingen bereiken volwassenheid?
Naast alle vijanden waarmee de vogelspin te kampen krijgt, zijn de sterfgevallen in de prille beginfase significant. Het is echter zeer moeilijk hier een standaard op te kleven, daar cocons in grootte en aantal bevruchte eieren aanzienlijk kunnen verschillen. Raar maar waar is het milieu hier een zeer beïnvloedende factor in. Vogelspinnen uit een stabiel milieu produceren vaak minder nakomelingen, daar temperatuur, luchtvochtigheid en voedselaanbod het hele jaar door vrij constant zijn, in tegenstelling tot gebieden met een instabiel milieu waar de vogelspin met zowel koude, hitte, hevige regenval, extreme droogte, voedselschaarste, enz te maken krijgt. Deze vogelspinnen maken grotere legsels, in de veronderstelling dat er altijd wel een aantal spiderlingen tot grote, volwassen dieren kunnen groeien.
• Het juvenile-, sub-adult en adult stadium
Naarmate de spiderling ouder wordt, nemen de overlevingskansen toe, tenzij ze plots geveld wordt door parasieten, schimmels of spinnendoders. De spin is weerbaarder tegen uiteenlopende weersomstandigheden en het palet aan mogelijke prooidieren is toegenomen. Opmerkelijk is dat vogelspinnen hun leven lang niet alleen van kleur veranderen, maar dat ook het gedrag kan wijzigen. Zo gaan spiderlingen van Caribena versicolor zich lager aan de grond nestelen dan hun oudere broers en zusjes en zal Chilobrachys fimbriatus pas op latere leeftijd vaker aan de oppervlakte te zien zijn. Van zodra 2 volwassen dieren elkaar het pad kruisen, begint alles weer van voren af aan. Veel succes, heren!
Hoe kan ik de paring voorbereiden?
Gelieve hiervoor bij de spin op deze website te kijken waarmee u wenst te kweken. Onderaan, bij “kweek”, vindt u meer informatie over de plan van aanpak.
Hoe verzorg ik de eitjes?
De cocon is een beschermende en steriele omgeving waarin de eitjes zich ontwikkelen tot larven en nimfen. Pas van zodra de moeder de cocon opent, kunnen de kleintjes vrij gaan rondlopen. Het gebeurt zelden dat de moeder de cocon voor het nimfenstadium opent. Desgevallend zijn de gevolgen voor de eitjes desastreus. Enkel bij uitzonderingen als deze is het aangeraden de cocon eerder van de moeder weg te nemen en verdere zorg op u te nemen. Desgevallend moet u meermaals per dag de eieren draaien zodat het gewicht niet aan 1 zijde gaat doorwegen. In het andere geval is het aangeraden de cocon zo lang mogelijk bij de moeder te laten en deze pas weg te nemen wanneer de moeder van plan zou zijn deze te gaan open maken. In onze berichten kunt u telkens onder “kweek” lezen wanneer het bij welke spin aanbevolen is de cocon van de moeder te ontnemen. Plaats de eieren in een incubator met de omgevingsfactoren die de spin in haar natuurlijke habitat ervaart. Doorgaans bevinden de temperaturen zich tussen 25-28°C, met een luchtvochtigheid tegen 70% aan. Vaak loopt dit laatste op naargelang de spin in vochtiger gebied leeft. Hoe u een incubator maakt, ziet u in de foto hieronder (of bekijk de video van tarantulaguy1976). Weet echter dat sommige kwekers overtuigd zijn van de meerwaarde de spinnetjes bij hun moeder uit de cocon te laten komen. Hoezeer de overlevingskansen individueel tijdelijk afnemen, zou deze fase de spiderlingen sterken. Gaat u spiderlingen echter best een apart onderkomen aanbieden. Ze worden afhankelijk van voeding uit de directe omgeving, hetwelk zeer vaak, maar niet altijd, in kannibalisme resulteert.
COPYRIGHT
• Tekst: Dennis Van Vlierberghe (facebookgroep en –pagina)
• Fotografie: Austin Spears, Matthijs Tempelman[:en]
Without any foreknowledge the lifecycle of a bird spider seems pretty surreal, almost extraterrestrial. Meet larvae, nymphs and spiderlings. Let’s behold the beauty and the cruelty of Mother Nature.
When are bird spiders adult?
Bird spiders can be considered adults from the moment they are ready to mate. Mature males are easily distinguished from sub-adults, due to the bulbusses on the pedipalps, sometimes armed with tibial hooks on the tibia of the first leg pair. Stop looking for tibial hooks if you can’t find them on a mature male. They don’t always own them, as it is sometimes used to distinguish 1 spider from an other (example). Much more difficult is it to recognize a “mature” female. Anatomically a female is “mature” from the moment the spermathecae are hardened, showing signs of sclerotization. Speaking of a coloration with black, brown and red, it remains a task for the scientist and the experienced hobbyists. Exceptions do not possess spermathecae (example). Therefore I’d rather think a female is ready to mate when she’s at least 80% of her maximal size, with a carapace as big as the one of the male, welcoming the male in some way when introduced.
How do bird spiders mate?
Preparing themselves adult males will make a spermweb on which they attach a drop of semen, followed by actively loading their bulbusses with it. Ready to mate adult males can be highly active, even by day, searching for a woman of the same species. When she’s being found by senses of touch and/or smelling traces strategically left by the female, men introduce themselves by drumming on the females web or nearby with their pedipalps and frontlegs. The way the female responds gives him information whether or not she might be ready to mate. Trying to lure the female out of her web, using his whole body, he might encounter an ignorant or very defensive female. If not amused by his presence, she might attack him trying to put him on her menu. When the female responds acceptable, he still needs to be on guard. Both male and female will be drumming, sometimes for hours, while he tries to make bodycontact with his (probably longer) front legs between her front legs and chelicerae. Most male species, but not all of them, possess tibial hooks on the tibiae of the front legs to neutralize her chelicerae. With the female dominated, he’ll fill her spermathecae with his semen. Bird spiders without spermathecae will save extracted semen in oviducts and uterus externus. Normally it’s the female deciding she’s ready to mate, using specific drumsounds, but when the man decides to go for it, in some cases it might look like a violent rape, resulting in a very agressive respons of the female whether or not the copulation was successful. Story goes the female will often try to kill her male after mating, but that’s not true. They might show they’ve had enough of him, but the chances he might end up as a meal depends on the species. The Avicularia-genus is known to be a very docile species towards their men, such as (surprisingly) the female Pterinochilus murinus who might welcome her man a few days in her burrow, mating more than once. Males of Chromatopelma cyaneopubescens however need to be very cautious as their females are notorious to attack and eat the studs.
Mating was a success. What happens now?
In nature ways of both male and female will seperate forever. Sad but true the male will never see his posterity and probably die soon. In some cases they’re able to mate more than once. After a period of carrying the eggs inside her womb the female will most likely disappear inside her burrow, preparing herself to create life. We’re at the beginning of one of natures wonders, seperated in different stages.
• The embryonic stage
Once the female decides the time is right, she will start webbing a thick and strong web, attached where possible to release the unfertilized eggs out of her womb. Before doing this she will have carried the eggs up to 8 months, depending species and different conditions like temperature, humidity, food availability… Once the eggs were dropped, the female will release the semen she carried all along in her Receptaculum Seminis to fertilize the eggs. On top she’ll create another thick layer of web, using pedipalps and chelicerae to make a ball-shaped cocoon afterwards, sometimes camouflaged with whatever they find nearby. Some new world tarantulas, like the Avicularia– and Theraphosa-genera, will fortify the cocoon using urticating setae. Expecting lots of new life, the mother defends the cocoon, her crown jewel, with her life. Prey won’t be accepted plenty of times and with chelicerae and pedipalps protecting the cocoon she’ll be able to flee and hide deep into her burrow (example). Other female bird spiders will take position in between the cocoon and the entrance of her burrow, reacting more threatening and defensive towards any disturbance. Some arboreal species, such as the Heteroscodra-genus, will attach their cocoon against a strong wall of their burrow. Interesting as well is the fact that some species, such as Neoholothele spp, Hysterocrates spp, Metriopelma spp, Pterinochilus spp, Psalmopoeus spp, Tapinauchenius spp (Rick West, 2002), Ephebopus spp (Hooijer, 2002), Poecilotheria regalis (Evenow, 2002) and, is being said, Haplopelma lividum, have been seen making a second cocoon short time after the first one.
• The larval stage
Meanwhile the embryos in the cocoon become larvae. It’s a beautiful phenomenon, knowing that from the fertilized eggs 8 legs, 2 pedipalps and a carapace emerge, with eyes as black dots and the egg as abdomen. The larvae are tiny, uniform translucent and bald. They live on what’s in the yolk, unfertilized eggs and/or other larvae. It’s a harsh world. Only the strong survive.
• The nymphal stage
The bird spider leaves the larval stage behind from the moment they start to molt for the first time. Nymphs are easily distinguished from larvae, due to the fact they have tiny hairs on their bodies. Just a few weeks more and they are ready to leave the cocoon.
When will spiderlings leave mother’s web?
• The spiderling stage
Few weeks until 3 months after nymphal stage, bird spiders will molt a second time. This time they will become spiderlings. From now on we can see beautiful little spiders, whether or not with a variety of colors and/or chevron patterns, which will disappear, change or become more striking when time passes. From the moment the mother opens the cocoon with her fangs, nymphs and spiderlings mostly rely their own instinctive capacities. Being exposed to the dangers of the outside world, they will need a good hiding place and food in order to survive. At first the spiderlings will wait at the burrow’s entrance before leaving, forever. It is beautiful to see how up to 100 spiderlings of some species, such as Brachypelma vagans, leave their holes at nightfall in a “train”. In some cases the mother will take pity on the welfare of her little ones for a while, such as Monocentropus balfouri, Theraphosa blondi and some African bird spiders, ensuring they’re strong enough before they leave “hotel mama” forever. However, this is rather the exception than the rule.
How many spiderlings will become adults?
Besides all enemies the bird spider has to deal with, the amount of casualties during the early stages is significant. It is, however, very difficult to answer this question with a standard, due to the fact cocoons are different in sizes and fertilized eggs. You might not have expected it, but the environment is a very influential factor. Bird spiders living in a stable environment often produce fewer offspring, as temperature, humidity and food supply throughout the year are fairly constant. In contrast we have bird spiders living in unstable environment. As food supply, temperature and humidity are often tested to their limits, so is survival. Cocoons contain more eggs, fighting the extremes with numbers, expecting a happy few to become adults.
• The juvenile-, sub-adult and adult stage
As the spiderlings grow up, chances of survival increase, unless they have to deal with parasites, molds, spider wasps or sudden extreme environmental conditions (such as flash floods). The spider gets stronger and more prey can be found. Remarkably tarantulas don’t only often change color getting older, but their behaviour can change as well. Spiderlings of Caribena versicolor, for example, will settle lower than their older brothers and sisters, while Chilobrachys fimbriatus gets more comfortable leaving her burrow when she gets older. This behaviour is crucial for survival.
Once 2 adults cross their paths, everything starts all over again. Good luck, gentlemen!
How can I prepare my bird spiders to mate?
Please take a look at the bird spiders you’re looking for on this website. You’ll find more information about the breeding process and your possible role in it on the page below. However, make sure your male is fully loaded after making a sperm web, the female ate well before you introduce the male, the spiders (especially the female) experienced seasons if necessary and the environmental factors are perfect. Sometimes you’ll need to make both male and female get used to each other by placing both terraria a few days close.
How do I care for the eggs?
The cocoon provides a protective and sterile environment in which the eggs develop into larvae and nymphs. Only once the mother opens the cocoon, the little ones can go around freely. It rarely happens that the mother opens the cocoon before nymphal stage. When done, the consequences for the eggs can be disastrous. Therefore successful breeders exceptionally take the cocoon from the mother before nymphal stage. When done, it’s the breeders responsibility to turn the eggs a few times each days. Otherwise weight will be pushing at one side of the eggs, maybe killing the spider. In perfect circumstances it is recommended to leave the cocoon as long as possible with the mother. After all, mothers generally know what’s best for their children. Put the eggs in the incubator creating an environment as close to the spiders natural environment as possible. In general temperatures should be between 25-28°C, with humidity close to 70%. Please follow the steps as shown in the picture below to make a very effective incubator (or watch the video of tarantulaguy1976). Know however some breeders are convinced it’s better to let the mother open her cocoon. The odds of survival decrease individually, but this phase would strengthen the spiders. As they’re depending food to survive, please give your spiderlings a personal little cage in order to prevent cannibalism.
COPYRIGHT
• Text: Dennis Van Vlierberghe (facebookgroup and –page)
• Photography: Austin Spears, Matthijs Tempelman[:]