[:nl]
Geen wezen groeit zonder de nodige voedingsstoffen binnen te krijgen. Waar het voor u volstaat even langs de groothandel te passeren, zijn vogelspinnen aangewezen op hun primitieve technieken om het buikje te vullen. Hoezeer de aard van de technieken kunnen uiteenlopen, berust de overleving van een vogelspin op haar tastzintuiglijke haren en een vernuft websysteem (met verschillende webstructuren, waaronder een zijden laagje). Op deze manier kan de vogelspin, die overigens heel vaak weinig tot bijna niets kan zien, inschatten of leven nabij een gevaar vormt of als maaltijd kan dienen. Indien dit laatste het geval is, schiet de spin uit de startblokken van haar geborgen omgeving, vangt de prooi met haar voorste poten en injecteert met behulp van haar 2 grote tanden gif in het lichaam van de prooi, hetwelk de prooi doodt of verlamt. Dit maakt het de spin gemakkelijk, na verteringsenzymen te hebben toegediend, haar prooi rustig leeg te zuigen, zonder aldoor vervelende tikken van een spartelend diertje te moeten incasseren. Uiteindelijk belanden de resten van wat ooit een levend wezen was als een bolletje elders dan in de schuilplaats. Verwijder deze onmiddellijk uit de terraria, want etensresten kunnen parasieten aantrekken.
Allemaal goed en wel, maar wat eet de vogelspin eigenlijk?
Het dieet van de vogelspin bestaat voornamelijk uit insecten, ongewervelden en een beperkte hoeveelheid kleine gewervelde dieren. Krekels, sprinkhanen en kakkerlakken in al hun maten, kleuren en vormen, evenals meelwormen, fruitvliegen en motten kruisen een vogelspin vaak maar 1 keer in hun korte leven. Andere spinnen, maar soms ook kleine knaagdieren, kikkers, hagedissen en slangen staan zelden op het menu. Wat welke spin echter vaker eet, is afhankelijk van haar locatie, grootte en levensstijl. Het spreekt voor zich dat boombewonende vogelspinnen meer vliegende dieren eten dan bodembewoners, die wellicht vaker een krekeltje meer krijgen voorgeschoteld. Desalniettemin worden niet alle dieren die voorbijkomen als prooi aanzien, daar de formaten sterk kunnen verschillen. Voor de hobbyist geldt de vuistregel dat de grootte van de prooi overeenkomt met de grootte van het abdomen of net dat beetje kleiner is dan de lengte van het abdomen van de vogelspin zelf. Naarmate de vogelspin groter wordt, kunnen prooien gelijk aan de helft van de volledige spanwijdte van de vogelspin sporadisch dienst doen. Indien je kleinere prooien dan aanbevolen aanbiedt, mogen dat er gerust meerdere zijn. Afhankelijk van de vogelspin zal ze deze samen of apart vangen en verteren. Hoewel niet aanbevolen in gevangenschap, kunnen voor de grootste vogelspinnen ook eens kleine knaagdieren op het menu staan. Het gerucht gaat de ronde dat het calcium in de lichamen van gewervelden niet zo gezond zou zijn voor spinnen. Deze stelling is echter geenszins wetenschappelijk bewezen. We hielden hieromtrent een bevraging in onze facebookgroep en dit was het resultaat. Na de vangst zal de spin er meer dan een dag over doen om deze leeg te zuigen. Ook zult u een opmerkelijk groter abdomen waarnemen. Gaat u de spin desgevallend later dan normaal nogmaals wat te eten aanbieden, maar voorzie altijd een proper waterbakje.
Kan een vogelspin teveel eten?
Hierover zijn de meningen sterk verdeeld. Velen gaan ervan uit dat de vogelspin zelf zal aangeven wanneer ze niet meer wenst te eten. Zolang dit niet het geval is, is het voederen aangewezen. Ik deel deze mening echter niet. Sommige vogelspinnen staan erom bekend alles aan te vallen wat hun pad kruist. Vaak zijn dit soorten die in een habitat leven waar de voedselvoorzieningen schaars zijn en de spin instinctief alles hoort te grijpen om op overleving een kans te maken. Het consequent blijven voederen van deze vogelspinnen kan het abdomen zulke proporties laten aannemen dat elke val fataal kan zijn en de beweeglijkheid beperkt wordt. Bijgevolg wordt het moeilijker prooien te vangen en kan door het vrijwel aanhoudende contact met het substraat schimmelvorming onderaan het abdomen optreden. Niet elke vogelspin krijgt in het wild consequent prooien aangeboden. Het kan soms maanden duren tot de volgende maaltijd. Onze dieren leven echter in gevangenschap, hetwelk met zich meebrengt dat de hobbyist de verantwoordelijkheid draagt de omgevingsfactoren en het voedselaanbod optimaal te waarborgen. Algemeen wordt gesteld dat volwassen dieren, met optimale omgevingsfactoren, elke 10-14 dagen een prooi mogen nuttigen, in tegenstelling tot de jonge dieren die elke 7 dagen wat krijgen aangeboden. Als temperatuur (en vochtigheid) daalt mag er wat minder frequent gevoederd worden (winter). Zo krijgen de volwassen diertjes tijdens de koudere periode slechts 1 maaltijd per 20 dagen (en in sommige gevallen zelfs minder). Ideaal voor een vogelspin is dat de omvang van het abdomen maximaal 1,5 keer het rugschild omvat. Ga dus met dit in het achterhoofd een beetje af op het gevoel, maar pas op… Een vogelspin die net verveld is, heeft een relatief klein abdomen. Dit is normaal, hetwelk je als hobbyist niet met een overdreven voedingsaanbod moet beantwoorden. Wacht met voederen tot het lichaam van de spin verhard is (1 week bij jonge dieren, 2 weken bij grotere dieren), alvorens weer in hetzelfde voedingspatroon te hervallen. Wel is voor vogelspinnen die net verveld zijn, een waterbakje noodzakelijk.
Een vogelspin die zelf aangeeft dat ze niet meer wilt eten? Verklaar u nader…
Dat een vogelspin een prooi weigert, kan uiteenlopende redenen hebben. In eerste instantie kunnen ook zij hun buikje vol hebben. Indien dit het geval is, is het waarschijnlijk dat de prooi haar volgende ontmoeting met de vogelspin niet overleeft. Ook kan de vogelspin naar een vervelling toe gaan of zich voorbereiden op het maken van een eicocon. Wat de reden zou kunnen zijn, zou je met een beetje ervaring wel moeten kunnen voorspellen. Elke prooi die 24u na aanbod nog leeft, hoor je te uit het terrarium te verwijderen. Vogelspinnen zijn erg stressgevoelig en kunnen in het slechtste geval overlijden door de voortdurende aanwezigheid van een ongewenste prooi. In aanvulling hiervan wens ik echter nogmaals te beklemtonen dat de omgevingsfactoren optimaal horen te zijn.
Wat als mijn vogelspin niet eet, maar zienderogen verzwakt?
Vogelspinnen kunnen dehydrateren. Lees er alles over op onze pagina over eerste hulp bij spinnen. Gedehydrateerde spinnen kunnen gelijkaardig gedrag vertonen als spinnen die naar een vervelling toegaan. Uw foutieve inschatting kan het diertje zoveel stress opleveren dat het uw ingreep om ze te willen redden niet overleeft.
De voedseldieren, even op een rijtje…
Prooidieren: Het ideale prooidier is een beetje kleiner dan het volledige lichaam van de vogelspin zelf. Spiderlingen geeft u best prooidieren ter grootte van het abdomen. Indien u kleinere prooidieren voedert aan grotere vogelspinnen, mogen dat er gerust een paar tezamen zijn. Las een vastenperiode in van zodra u de grootste vogelspinnen een klein knaagdier heeft aangeboden.
Frequentie: Voeder spiderlingen en juveniles elke 5-7 dagen, terwijl u (bijna-) volwassen vogelspinnen elke 10-14 dagen voedert. Wacht na de vervelling met het voederen tot het lichaam verhard is (1 week bij jonge dieren, 2 weken bij grotere dieren). Overvoed ze niet. Dit kan desastreuze gevolgen hebben. Voeder gerust een beetje frequenter als temperatuur en vochtigheid toenemen (lente, zomer). Voeder in dezelfde mate een beetje minder tijdens herfst. Mik op een abdomen 1,5x het rugschild.
Omgevingsfactoren: Van zodra de omgevingsfactoren niet in orde zijn, kan de spin ernstig verzwakken en kunnen prooidieren geweigerd worden. Waarborg te allen tijde een goede temperatuur en een voor de spin geïndividualiseerde vochtigheidsgraad. Een waterbakje is absoluut noodzakelijk in aanloop en na afloop van een vervelling.
Huis-, steppen- en veldkrekels
Krekels komen voor in alle soorten, maten en gewichten. Meest voorkomend zijn de huiskrekels. De kleinste maten zijn, samen met fruitvliegjes, erg goed voor de spiderlingen. De grootste maten zijn iets te klein voor de grotere vogelspinnen. Deze mag je 3-6 krekels in 1 keer aanbieden. Neemt u echter wel in acht dat krekels vooral ’s avonds en ’s nachts erg veel geluid kunnen maken. Ook zijn ze erg snel en beschikken ze over een grote sprongkracht. Het is niet uitzonderlijk dat krekels ontsnappen en u al dan niet in uw slaapkamer ’s nachts om de oren tjirpen.
Huisvesting: Zet de krekels in een bak van 40cm hoog en een behoorlijk grote oppervlakte. Creëer extra oppervlakte door gebruik te maken van toiletrollen en eierdozen. Daar krekels nogal kannibalistisch kunnen zijn (als ze geen goede voeding aangeboden krijgen), is oppervlakte een niet onbelangrijk gegeven.
Voeding: Groenten en fruit, hondenbrokken, bruin brood, allerlei vlokken. Voorzie een waterbakje.
Kweek: Alvorens hier verder op in te gaan, moet je weten de mannetjes van de vrouwtjes te onderscheiden. Vrouwtjes beschikken over een legboor tussen de 2 voelsprieten aan het achterlijf. Mannetjes daarentegen hebben dit niet en maken een erg tjirpend geluid om vrouwtjes te lokken en concurrenten weg te jagen. Koop enkele krekelbakjes en zet alle vrouwtjes samen met slechts een vijf- à tiental mannetjes. Ze zullen te druk bezig zijn met de vrouwtjes en bijgevolg erg weinig tot geen tjirpende geluiden meer maken. Zorg er altijd voor dat de krekels eten en water ter beschikking hebben. Voorzie een temperatuur van 27-32°C en een aflegbakje apart met licht vochtig substraat. De vrouwtjes zullen de eitjes in het aflegbakje leggen. Plaats elke 2 dagen een vers aflegbakje met licht vochtig substraat, terwijl u de voorgaande aflegbakjes onder dezelfde omgevingsfactoren in het oog houdt. De kleine krekeltjes zullen 10 dagen nadien uitkomen. Geef ze fijn gezeefd voer en voorzie een vochtig stukje keukenrol.
Maat 2: circa 3mm • Maat 3: circa 5mm • Maat 4: circa 7mm • Maat 5: circa 10mm • Maat 6: circa 15mm • Maat 7: circa 20mm • Maat 8: circa 25mm.
Sprinkhanen
Zelfs de kleinste sprinkhanen zijn te groot voor veel spiderlingen. De grotere sprinkhanen daarentegen zijn erg goed voor de grotere vogelspinnen. Sprinkhanen staan er echter om bekend nogal weinig te bewegen. Ze nestelen zich hoog in het terrarium, vaak buiten het bereik van de vogelspin. Mijn Grammostola rosea weigert consequent sprinkhanen.
Huisvesting: Zet de sprinkhanen in een bak van 40cm hoog en een behoorlijk grote oppervlakte. Creëer een hoogtegevoel binnenin met behulp van takken en dergelijke.
Voeding: Gras en havermout.
Kweek: Voorzie een temperatuur van 27-32°C en een aflegbakje apart met licht vochtig substraat. Van zodra het ogenblik is aangebroken zal de man op de rug van het vrouwtje kruipen en vaak dagenlang daar vertoeven. Na een succesvolle paring zullen de vrouwtjes het aflegbakje opzoeken, hun lichaam in de grond boren en 30-40 eitjes leggen. Ontneem het aflegbakje (en plaats een nieuw) 10 dagen nadat u de vrouwtjes dit heeft zien doen. De eerste babysprinkhanen zullen spoedig uitkomen. Breng de temperatuur naar beneden van zodra u vindt dat de hoeveelheid niet meer moet toenemen.
Baby: tussen 0,5 en 1cm • Klein: tussen 1 en 2 cm • Medium: tussen 2 en 3,5cm • Groot: rond 5cm.
Kakkerlakken
Kakkerlakken zijn een fantastische en behoorlijk magere voedingsbron voor vogelspinnen. In tegenstelling tot wat u wellicht dacht, zijn deze dieren erg proper en is de kans dat u via prooidieren parasieten in uw terrarium werpt erg klein in vergelijking tot krekels. Een ontsnapping is uitzonderlijk, maar als ze ontsnappen, hoop ik voor u dat het geen bevrucht vrouwtje was. Zorg er te allen tijde voor dat er geen schimmelvorming optreedt. Dit kan de gezondheid van uw kolonie ernstig aantasten.
Huisvesting: Zet de kakkerlakken in een bak van 40cm hoog en voorzie een behoorlijk grote oppervlakte. Plaats een legbakje met substraat en creëer extra oppervlakte door gebruik te maken van toiletrollen en eierdozen. Behoud dagtemperaturen tussen 27-33°C en een constante luchtvochtigheid rond 60%.
Voeding: Groenten, fruit en droogvoer (bv. kattenbrokken). Ververs dit zeker tweewekelijks. Kakkerlakken kunnen maximaal 10-14 dagen zonder eten, al is het wekelijks aanbieden van verse voeding het absolute minimum om uw kolonie gezond te houden.
Kweek: Van zodra de vrouwtjes eitjes hebben afgelegd, is het aan de mannetjes om de eitjesdraad te bevruchten. Eens dit achter de rug is, zal de vrouw deze draad weer in zich opnemen en de eitjes verder ontwikkelen om ze 1 à 2 dagen nadien weer af te zetten. In de hobby wordt er voornamelijk met dubia’s gekweekt. Deze kweken sneller en meer.
Meel-, buffalo- en wasmotwormen
Wormen zijn extreem sappig en zonder enige twijfel een feestmaal voor uw spin. Ze brengen echter behoorlijk veel vet met zich mee. Serveer het sporadisch.
Huisvesting: Samen in een bakje met meel.
Voeding: Kleine stukjes wortel. Van zodra de omgeving te vochtig wordt, voegt u een paar havervlokken toe.
Fruitvliegjes
Deze zijn vooral geschikt voor de allerkleinste spiderlingen. Voederen is echter niet erg gemakkelijk.
Motten
Grotere dieren, zijnde kleine knaagdieren, kikkers, hagedissen en slangen
Kikkers, hagedissen en slangen worden niet gegeven in de hobby. Indien een klein knaagdier wordt aangeboden, gebeurt dit zeer zelden, enkel aan de grootste spinnen en gevolgd door een vastenperiode.
* Meer informatie over de voedingswaarde van insecten vindt u hier of hier.
LITERATUUR
• Predation on amphibians by spiders (Arachnida, Araneae) in the Neotropcial region.
• Spiders feeding on earthworms.
COPYRIGHT
• Tekst: Dennis Van Vlierberghe (facebookgroep en –pagina)
• Fotografie: Leon Kirkbride, Sabina Hoekstra, Tijs Gerritsen, Kevin Rohr[:en]
Armed with teeth and driven by hunger there are always carnivores ready to kill, leaving prey no option but staying on guard. In order to survive prey developed plenty of anti-predator mechanisms, such as camouflage and chemical warfare, but still they’re often forced to bow their heads. Spiders rely on their primitive skills, trying to catch their next meal and to avoid becoming one. A smart interaction between sensory hairs on the body and an intelligent websystem (with different structures and layers of silk), should inform the spider whether an approaching animal is a threat or a possible next meal. Aiming for the kill, bird spiders often attack as fast as lightning, pushing their fangs inside the victims body to release venom and digestive enzymes in order to suck the prey completely dry. Harder bodyparts, such as skin and armor, remain uneaten and are left somewhere else than in the burrow. Immediately throw those leftovers away, as they are wanted by parasites.
What do bird spiders eat?
The diet of a bird spider mostly contains insects, invertebrates and a limited amount of small vertebrates. Crickets, grasshoppers and cockroaches in all shapes and colors, as well as mealworms, fruit flies and moths often cross a tarantula only once in their lifetime. Other spiders, small rodents, frogs, lizards and snakes sometimes complete the menu, depending the spiders size, location and lifestyle. It goes without saying that arboreal bird spiders eat more flying prey than their terrestrial brothers and sisters, probably enjoying a cricket more often. Nevertheless, not every possible prey passing by is being seen as prey, as it depends the spiders size. Rule of thumb is that every prey you offer is smaller than the tarantula’s body length itself, about the length of the spider’s abdomen (or close to body length). When you’re offering smaller sized prey, please offer a few. When the prey is remarkably bigger, please put her on a strict diet for a few weeks. Mices, for example, are given to the larger species, such as Theraphosa spp. and Acanthoscurria spp. once in a while. Rumour is spread that the calcium in bodies of vertebrates is not good for spiders, but there’s absolutely no scientific research confirming this (yet). We’ve discussed about the topic in our facebookgroup, and this was the result. Don’t overfeed your tarantulas, because it’s unhealthy and will probably shorten their lifes.
Can a bird spider eat too much?
It is and will remain the neverending discussion whether or not a bird spider can eat too much. Many are convinced of the fact the spider will reject food when full. Until then, feeding should be recommended. I truely don’t share this opinion. Some bird spiders are known to attack and eat almost every prey that passes. Plenty of times those are bird spiders that live in a harsh environment where food supply is uncertain. In order to survive they’re driven by instinct to take every possible meal, as it could be the last one for a very long time. As the abdomen grows, mobility weakens and every fall can be fatal. Catching prey will become more difficult and with the abdomen constantly in contact with the substrate mold-problems might show up. Spiders will probably need to molt sooner, shortening their lifetime. I feed my spiders every 10-14 days for (sub-) adults during warmer periods. This can be considered as enough (spring, summer). I feed less (around every 20 days (or less)) in colder periods (autumn, winter), depending the species. Younger bird spiders might be given prey once every week (or a little less during colder periods). Don’t feed them blindly, as you should always aim for an abdomen max. 1,5x the size of the carapace. Follow your feelings and keep track of your feeding, but beware… A recently molted tarantula has a remarkably small abdomen. This is normal and doesn’t need to be answered with more prey. Wait until body and teeth hardened up (1 week for younger spiders, 2 weeks for larger spiders) before falling in the usual pattern. Make sure there is always a filled water dish closeby.
Bird spiders rejecting food? Explain…
No prey walking on the spiders web survives if the eight-legged creature was waiting for her next meal. They might, however, be lucky crossing the tarantula’s path when stuffed, in pre-molt or preparing to make a cocoon, leaving the wandering prey on itself. With a little experience you should be able to predict what’s the main reason the spider is refusing prey. Take action if environmental factors are bad for the spider, but leave the spider alone if she’s going through normal phases of life. Remove every living prey 24h after inserting them in the cage, as bird spiders are very sensitive to stress. Constant presence of unwanted prey nearby may have catastrofic consequences. In some cases you’ll see the bird spider living in perfect conditions refusing food, weakening perceptibly. They might be dehydrated, which symptomatically shows itself with loss of appetite, a lower energy level (change of behavior) and/or a shriveled abdomen (read more about treating dehydrated specimens). Make no mistake, as symptoms of dehydrated spiders and spiders in pre-molt are very similar. Your misperception might cause so much stress that your actions, trying to help, actually kill your pet.
House-, steppe- and field crickets
Crickets come in plenty of shapes, sizes and weights. The smallest sizes are, along with fruit flies, very good for the smallest spiderlings. The largest sizes are a little too small for the bigger bird spiders. Offer them a few at once, 3-6, depending the spider’s size. Note that male crickets can make a lot of noise, trying to seduce the women, romantic as they are starting by sunset. They’re fast and very good jumpers, probably escaping once in while. Don’t be surprised you won’t need the cock crowing, because the cricket is keeping you awake all night.
Housing: As crickets can be cannibalistic, create a lot of surface with egg cartons and toilet rolls in a box of 40cm high.
Food: Fruit, vegetables, bread, flakes, dry (dog) food, water.
Breeding: Females have an ovipositor between the two antennae on the abdomen. Males, however, are the ones making the chirping sounds all night long. Fill a cricket box with slightly moistened substrate and place it in the big box. Buy a few cricket boxes and put 5-10 males together with all the females in the larger box. Provide water, food, surface and temperatures between 27-32°C. Take the cricket box every 2 days adding sieved food and a moistened ball of paper towel, placing another one. Crickets will come out within 10 days.
Size 2: circa 3mm • Size 3: circa 5mm • Size 4: circa 7mm • Size 5: circa 10mm • Size 6: circa 15mm • Size 7: circa 20mm • Size 8: circa 25mm.
Grasshoppers
Even the smallest locusts are way too big for a lot of spiderlings. On the other hand the bigger ones are perfect prey for the bigger bird spiders. They will, however, often settle high in the terrarium, way beyond the spider’s reach. My Grammostola rosea consistently refuses locusts.
Housing: Put the locusts in a box of 40cm high and a fairly large area. Create altitude using branches, hay and other natural material.
Food: Grass, oatmeal, flakes, water.
Breeding: Provide a temperature of 27-32°C and a cricket box with slightly moistened substrate in the big box. Once the time is right the male will climb on the female’s back and stay there for several days. After a succesful mating the female will look for the cricket basket and drill her body deep inside the soil, laying 30-40 eggs. Deprive the tray (and place another one) 10 days after you’ve seen the female do this. Drop down the temperature to stop further reproduction.
Baby: between 0,5 and 1cm • Small: between 1 and 2 cm • Medium: between 2 and 3,5cm • Big: app. 5cm.
Cockroaches
Cockroaches are a fantastic nutritional food source for bird spiders. Contrary to what you may think, these animals are very clean and the chances on adding parasites in your terraria drop down significantly. They’re tanks, built to survive in extreme conditions, and rather slow moving (except for Blatta lateralis (or Shelfordella lateralis), commonly known as red runners). They won’t escape that easy, but if they do, I hope for you it’s not a pregnant female. Make sure no mold problems occur. Mold is a severe threat to your colony.
Housing: Put the cockroaches in a box of 40cm high and a fairly large area. Add a box with substrate and create a lot of surface with egg cartons and toilet rolls. Keep day temperatures between 27-33°C and humidity mid range.
Food: Fresh fruit, vegetables, bread, flakes, dry (dog) food, water. Cockroaches can live 10-14 days without food (maximum), but aim to provide fresh food at least every week.
Breeding: Once the female laid the eggs, it is the male’s responsibility to fertilize the egg wire. Once done, the female will absorb the wire inside her body for 1-2 days before laying them again. Hobbyists mostly breed Blaptica dubia cockroaches. They produce more posterity at a faster rate.
Meal-, wax moth- and buffaloworms
Worms are extremely juicy and undoubtedly a true diner party for your bird spider. They’re however very fat creatures. Serve sporadically.
Housing: All together in a bowl with flour.
Food: Small parts of carrot. When humidity is too high inside, add a half a teaspoon of oatmeal flakes.
Fruitflies
Those are very good for the smallest spiderlings. They are, however, very difficult to give to the spider.
Moths
Bigger animals, such as small rodents, frogs, lizards and snakes
Frogs, lizards and snakes are not being given in the hobby. Once you decide to give a small rodent to your larger species, put the spider on a strict diet afterwards. Don’t give this too often, as your spider might become obese and unhealthy.
* For more information about the nutritional value of insects, click here or here.
LITERATURE
• Predation on amphibians by spiders (Arachnida, Araneae) in the Neotropcial region.
• Spiders feeding on earthworms.
COPYRIGHT
• Text: Dennis Van Vlierberghe (facebookgroup and –page)
• Photography: Leon Kirkbride, Sabina Hoekstra, Tijs Gerritsen, Kevin Rohr[:]